Fryzjerka z Kijowa: klienci milczą. Po prostu patrzą na swoje odbicie w lustrze i milczą

2022-05-16 06:51 aktualizacja: 2022-05-16, 13:23
Zdjęcie ilustracyjne. Fot. LUKAS BARTH-TUTTAS PAP/EPA
Zdjęcie ilustracyjne. Fot. LUKAS BARTH-TUTTAS PAP/EPA
Wielu moich klientów zmieniło się na twarzy, ktoś się nagle zestarzał, ktoś przytył, ktoś zaczął tracić włosy - wszystko przez stres; gdy wychodzą z salonu, dziękują i mówią, że czas spędzony na fotelu fryzjerskim odbierają jako dar od losu - mówi w rozmowie z PAP 35-letnia Lana, fryzjerka w jednym z kijowskich salonów fryzjerskich.

"Wróciłam do pracy jakieś dwa tygodnie temu, a niektóre moje koleżanki, które nie wyjeżdżały z Kijowa po 24 lutego (gdy rozpoczęła się inwazja Rosji na Ukrainę - PAP), zaczęły pracować już w połowie kwietnia. Wraz z rodziną przez dwa miesiące wojny przebywałam w Czerniowcach (na zachodzie kraju - PAP). Postanowiliśmy opuścić Kijów 27 lutego, gdy nieopodal naszego bloku spadł rosyjski pocisk. Nasz trzyletni synek bardzo się wystraszył i właśnie wtedy wraz z mężem podjęliśmy decyzję o wyjeździe" - opowiada Lana.

Mieszkanka Kijowa: najbardziej cieszyło nas to, że w mieście nie spadały bomby

"Droga zajęła nam prawie cztery dni. Byliśmy bardzo zmęczeni i przez pierwszy tydzień pobytu w Czerniowcach, gdzie udało się nam wynająć dwupokojowe mieszkanie, prawie nie wychodziliśmy na dwór. Najbardziej cieszyło nas to, że w mieście nie spadały bomby, a życie zdawało się toczyć się normalnym rytmem" - przyznaje fryzjerka.

"Gdy zrozumieliśmy, że możemy wrócić do Kijowa – wsiedliśmy do samochodu i zrobiliśmy to. Okolice miasta w niektórych miejscach zmieniły się nie do poznania. Wiele domów, dróg i mostów jest zniszczonych. Miasto nie jest takie jak kiedyś. Niby są w nim ludzie, ale energia jest jakaś inna. W naszym salonie zawsze było włączone radio, a teraz wszystkim przeszkadza. Muzyki też nikt nie może słuchać" - opisuje kobieta.

Lana opowiada, że salon, w którym pracuje, ma jedną salę, a w niej kilka foteli dla klientów.

"Wcześniej było u nas naprawdę głośno - każdy klient rozmawiał ze swoim fryzjerem, ludzie śmiali się, opowiadali jakieś historie z okolicy, a teraz wszyscy milczą. Teraz słychać tylko dźwięk nożyczek, szum wody i suszarek. Klienci milczą. Po prostu patrzą na swoje odbicie w lustrze i milczą".

Z Kijowa Tatiana Artuszewska (PAP)

dsk/