Stanowisko zarządu Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i konsultanta krajowego ds. psychiatrii opublikowano w piątek pt. "Wytyczne dla lekarzy psychiatrów, dotyczące wydawania orzeczenia stwierdzającego zagrożenia dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej jako przesłanki legalnego przerwania ciąży".
Pod koniec sierpnia Ministerstwo Zdrowia przedstawiło wytyczne dla szpitali i lekarzy dotyczące przerywania ciąży. Podkreśliło w nich, że zagrożenia zdrowia lub życia to niezależne przesłanki i może być ono zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Ponadto zgodnie z wytycznymi MZ do stwierdzenia zagrożenia zdrowia lub życia kobiety wymagane jest tylko jedno orzeczenie lekarza specjalisty, a więc m.in. psychiatry.
"Należy wyraźnie podkreślić, że lekarz psychiatra występuje w roli konsultanta – eksperta. Wydając orzeczenie, nie decyduje zatem o przerwaniu ciąży. Orzeczenia takiego nie można też uznać za skierowanie na zabieg przerwania ciąży" – czytamy w opublikowanych przez PTP wytycznych.
Jego autorzy zaznaczyli, że zaświadczenie stanowi jedynie element w procedurze aborcyjnej, a ostateczna decyzja należy do kobiety ciężarnej i do lekarza przeprowadzającego zabieg. Lekarz ten – podkreśliło PTP – rozważa wykonanie zabiegu przez pryzmat ewentualnych przeciwskazań zdrowotnych i zagrożeń dla kobiety ciężarnej, które przerwanie ciąży może spowodować.
Eksperci przewidują, że w wielu przypadkach lekarz psychiatra będzie wydawał zaświadczenie o stanie zdrowia dla pacjentki ciężarnej po jednorazowej konsultacji w szpitalu niepsychiatrycznym lub w ambulatorium. Pokreślili, że trudno sobie wyobrazić dochowanie należytej staranności na podstawie pierwszego badania jednorazowego poprzez systemy teleinformatyczne. Dlatego w wytycznych znalazły się rekomendacje wydania orzeczenia wyłącznie po osobistym zbadaniu pacjentki, zebraniu wywiadu i przedstawieniu informacji medycznej.
Według ekspertów uzasadnione jest obszerne opisanie informacji z wywiadu chorobowego z uwzględnieniem sytuacji rodzinnej i wywiadu społeczno-ekonomicznego.
"Konieczne jest także odniesienie do ryzyka samobójczego w kontekście nie tylko obecnych, ale i przeszłych objawów lub ewentualnie podejmowanych prób samobójczych" – zaznaczono w stanowisku.
Eksperci zaznaczyli, że w polskim prawie nie dookreślono uwarunkowań dotyczących zagrożenia zdrowia psychicznego kobiety ciężarnej, które usprawiedliwiałyby przerwanie ciąży. Dlatego konieczna jest właściwa ocena psychiatry.
"Zadanie psychiatry jest trudne i obciążone odpowiedzialnością, ponieważ wnioski z jego opinii muszą opierać się na podstawie aktualnie stwierdzanych objawów oraz na podstawie przewidywanych scenariuszy dalszego przebiegu zaburzeń psychicznych. W tym kontekście wymaga przeanalizowania przez psychiatrę spodziewanej reakcji emocjonalnej kobiety na świadomość choroby dziecka i jego nieuniknionej śmierci, psychicznej reakcji na przerwanie ciąży, ale także na potencjalne zagrożenie dla własnego zdrowia lub życia. Może to skutkować nawet skrajnie nasilonymi objawami psychopatologicznymi, w tym lękowymi, dezorganizującymi codzienne funkcjonowanie. W tym wypadku struktura osobowości, mechanizmy regulacji emocji i radzenia sobie ze stresem mają istotne znaczenie, nawet jeśli kobieta nie ma objawów poważnego (np. psychozy) zaburzenia psychicznego" – podkreślili autorzy wytycznych.
Zaznaczono, że optymalne wydaje się przedstawienie w zaświadczeniu wystawianym przez lekarza swego rodzaju wywodu z opinii psychiatrycznej, uzasadniającego jego wnioski. (PAP)
kno/ joz/ ep/