Ogólnopolska synteza synodu: krytyka klerykalizmu, postulat troski o wykluczonych i dbałości o liturgię

2022-08-25 15:00 aktualizacja: 2022-08-25, 18:32
Ks. Leszek Gęsiak, abp Adrian Galbas, abp Stanisław Gądecki, ks. Wojciech Sadłoń, ks. Mirosław Tykfer i prof. Aleksander Bańka podczas konferencji prasowej połączonej z prezentacją ogólnopolskiej syntezy synodu o synodalności. Fot.  PAP/Waldemar Deska
Ks. Leszek Gęsiak, abp Adrian Galbas, abp Stanisław Gądecki, ks. Wojciech Sadłoń, ks. Mirosław Tykfer i prof. Aleksander Bańka podczas konferencji prasowej połączonej z prezentacją ogólnopolskiej syntezy synodu o synodalności. Fot. PAP/Waldemar Deska
Krytyka księży i klerykalizmu, postulat większej dbałości o liturgię i jakość głoszonych przez księży homilii oraz troska o osoby czujące się w Kościele wykluczone – to niektóre wnioski z opublikowanej w czwartek ogólnopolskiej syntezy podsumowującej diecezjalną fazę synodu o synodalności.

Wierni skupiali się przede wszystkim na wyartykułowaniu tego, co ich boli we wspólnocie Kościoła – wynika z opublikowanej w czwartek ogólnopolskiej syntezy synodu "Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo, misja" [pdf].

"Uczestnicy spotkań synodalnych dzielili się obrazem Kościoła zranionego, dotkniętego skandalami i ludzką biedą, którego grzeszna strona związana ze słabością człowieka często powoduje zgorszenie i cierpienie. To Kościół często bezradny, dotknięty szokiem zmian, który niejednokrotnie powoduje frustrację wiernych, przypominając bardziej źle zarządzaną instytucję niż wspólnotę prowadzoną przez wyrazistych pasterzy" – czytamy w dokumencie.

Uczestnicy synodu przedstawiali obrazy Kościoła ilustrujące jego instytucjonalny, a nie wspólnotowy charakter. Wyrażali przekonanie, że "Kościół jest oderwany od życia, nudny, zbyt mało mówi się o wątpliwościach i o tym, co wiara oznacza dla nas".

"Głęboko zakorzeniony klerykalizm"

"W konsultacjach oraz syntezach bardzo wyraźnie słychać było ostrą krytykę księży, wynikającą przede wszystkim z własnych doświadczeń parafialnych" – czytamy w syntezie.

Jednocześnie biorący udział w synodalnych konsultacjach świeccy wysoko cenili u swoich księży "świadomość powołania, głęboką wiarę, prawdziwą pobożność, życie według zasad, dbałość o kult i nauczanie, troskę o człowieka, miłość do Kościoła, apolityczność przy jednoczesnym zaangażowaniu w sprawy społeczne, bezinteresowność, a przede wszystkim autentyczność i świadectwo".

Uczestnicy synodu dostrzegali u duchownych "brak wiary i autentycznej pobożności, materializm, łamanie zasad moralnych, brak wrażliwości na potrzeby ludzi, niską jakość stosunków ze społecznością parafialną i lokalną, błędną wizję antropologiczną, ujawniającą się w skrajnie negatywnym rozumieniu człowieka, wreszcie brak budowania relacji między sobą i zaniedbywanie własnej formacji". W konsultacjach synodalnych podkreślano "głęboko zakorzeniony i rozpowszechniony klerykalizm".

Krytyce towarzyszyła refleksja o potrzebie modlitwy za księży i wspierania ich w pracy oraz wypracowania przez świeckich gotowości do wzięcia współodpowiedzialności za parafię.

Rutyna i brak zaangażowania

Wierni wskazywali również na potrzebę większej dbałości o celebracje liturgiczne, zwłaszcza o niedzielną mszę św.

"Zwracano uwagę na potrzebę wyeliminowania wyczuwalnego pośpiechu, skracania mszy świętej (np. śpiewy ograniczone do jednej zwrotki), rutyny, braku zaangażowania oraz pokusy 'traktowania celebracji ilościowo, a nie jakościowo' (...). W trakcie synodu wybrzmiał problem niskiego poziomu głoszonych homilii" – czytamy w dokumencie.

Uczestników synodu zniechęca moralizatorski ton homilii, w których nie ma miejsca na Dobrą Nowinę i kerygmat, nieprzygotowanie księży, a także kazania "zbyt krótkie lub zbyt długie i zawiłe".

Podnoszono kwestię nieumiejętnego prezentowania katolickiej nauki społecznej, przez co wiele osób podejmowanie tej tematyki odbiera jako głoszenie kazań politycznych, niekiedy wręcz z personalnymi odniesieniami. Część wiernych postulowała stworzenie większej liczby miejsc, gdzie można uczestniczyć w liturgii sprawowanej w rycie nadzwyczajnym (w tzw. tradycyjnej formie).

Wyrażając krytykę księży i domagając się zmian, uczestnicy fazy diecezjalnej synodu wyraźnie podkreślali, że wypływają one z "troski o Kościół i pragnienia charyzmatycznych kapłanów, którzy przez głoszone słowo i przykład własnego życia pociągnęliby wiernych do Boga i przyciągnęli do Kościoła".

"Nie potrafimy słuchać"

Jak wynika z syntezy, w Kościele "nie potrafimy słuchać, sprawia nam to trudność, wolimy mówić i forsować swoje poglądy". Większość uczestników synodu była zgodna, że księża "często nie słuchają wiernych świeckich, bo nie są zainteresowani ich potrzebami, lecz jedynie realizacją planu duszpasterskiego".

"Słuchanie utrudnia przekonanie o własnej nieomylności oraz utarte schematy komunikacyjne" – ocenili.

"Gdy księża nie chcą słuchać, znajdując wymówkę na przykład w dużej liczbie zajęć, albo gdy pytania pozostają bez odpowiedzi, rodzi się w sercu wiernych świeckich poczucie smutku i obcości" – stwierdzili. Uczestnicy synodu przyznali, że także świeccy nie słuchają księży lub słuchają ich wybiórczo.

Świeccy wskazywali również na brak kontaktu biskupów z wiernymi. Wyrazili oczekiwanie, żeby "biskupi byli bliżej zwykłych ludzi, by móc porozmawiać, gdyż w obecnej formie dostęp do biskupa mają tylko wybrani".

"W wypowiedziach uczestników spotkań, zarówno osób duchownych, jak i świeckich, pojawił się obraz zdystansowanego biskupa urzędnika, niezainteresowanego sprawami parafii, 'oderwanego od rzeczywistości' oraz problemów, którymi żyją wierni" – czytamy w syntezie.

Postulaty

W wielu syntezach diecezjalnych pojawiały się postulaty takie, jak: potrzeba głoszenia katechez dla dorosłych, wzmocnienia (lub zbudowania od początku) duszpasterstwa dzieci, młodzieży, rodzin i ludzi starszych oraz objęcia troską duszpasterską osób, które pozostają w różnym stopniu na peryferiach Kościoła – zwłaszcza żyjących w związkach niesakramentalnych, osób z niepełnosprawnościami i osób LGBT+.

"Stawiamy sobie dramatyczne pytanie, czy nasz Kościół obejmuje również nasze rodziny (nasz Kościół domowy), a przede wszystkim, czy jest jeszcze młodzież. Co zrobić, aby nie utracić młodych ludzi, zwłaszcza tych, którzy nawet jeśli wyszli z rodzin wierzących, nie chcą dalej iść drogą Kościoła i nie identyfikują się z nim?" – pytali.

Dla wielu młodych ludzi "Kościół jest smutny"

Zdaniem uczestników synodu "dla wielu młodych ludzi 'Kościół jest smutny'. Młodzież nie czuje się zachęcona do uczestniczenia w życiu Kościoła, do przyjmowania sakramentów (szczególnie bierzmowania), do których przygotowanie w opinii młodych jest źle prowadzone" – zastrzegli. "Nikt nigdy nie pokazał mi, że Kościół jest fajny, tylko wciąż mnie do wszystkiego zmuszano" – napisał jeden z uczestników.

W syntezie wskazano, że są osoby czujące się zepchnięte na margines wspólnoty Kościoła – osoby poszukujące doświadczenia wiary, skrzywdzone przez duchownych i przez ich antyświadectwo, osoby żyjące w związkach niesakramentalnych, osoby z kręgu LGBT+, ludzie uwikłani w nałogi i uchodźcy. Zaznaczono, że wykluczone czują się niekiedy także osoby z niepełnosprawnościami, mające trudności z mobilnością i niemogące przez to uczestniczyć w pełni w życiu wspólnoty Kościoła, a także ludzie reprezentujący nurt tradycjonalistyczny.

Uczestnicy synodu zastanawiali się, czy duszpasterze i zaangażowani wierni świeccy nie rezygnują zbyt szybko z zabiegania o osoby mające trudności w wierze i przeżywające kryzysy.

Abp Gądecki: proces synodalny dał nową jakość języka, mówienia o Kościele

"Proces synodalny przyniósł nową jakość języka, mówienia o Kościele" – powiedział przewodniczący KEP abp Stanisław Gądecki podczas prezentacji ogólnopolskiej syntezy podsumowującej diecezjalną fazę synodu o synodalności. Byłoby bardzo pięknie, gdyby można było to przenieść na cały Kościół – uznał.

Jak zaznaczył, choć w ogólnopolskiej syntezie obecna jest krytyka Kościoła, jest to krytyka wynikająca z miłości do Kościoła, a nie z nienawiści. W Kościele synodalnym bowiem cała wspólnota jest wezwana do wspólnej modlitwy, słuchania, analizowania, rozeznawania i udzielania rad w podejmowaniu decyzji duszpasterskich.

Jak wyjaśniał przewodniczący KEP,  pojęcie synodu w Kościele zachodnim oznaczało przez wieki zgromadzenie biskupów. Dopiero w 1983 r. doszło do rozróżnienia między soborem powszechnym, a synodem biskupów. Także termin: 'synodalność' pojawił się w dopiero ostatnich dziesięcioleciach.

"W Kościele synodalnym cała wspólnota (...) jest wezwana do wspólnej modlitwy, słuchania, analizowania, dialogu, rozeznawania i udzielania rad w podejmowaniu decyzji duszpasterskich" – mówił abp Gądecki. „To, co pojawiło się w tym ostatnim synodzie i w ogólnopolskiej syntezie posynodalnej, to jest to, co starał się dać do zrozumienia papież, że nie idzie o żaden nowy ruch, który miałby powstać, nawet najbardziej szlachetny, jak ruch synodalny" - zastrzegł.

"Idzie bardziej o Kościół synodalny, czyli o Kościół, który jest ducha synodalnego. To jest największa trudność w zmianie dotychczasowej formy Kościoła na ten Kościół synodalny, czyli wsłuchujący się w głos Ducha Świętego, ale również w głos ludzi – z czego właściwie skorzystałby nie tylko sam Kościół, ale również społeczność ludzka” – uściślił abp Gądecki.

Przypomniał, że sekretarz tego synodu kard. Mario Grech powiedział, iż Synod o synodalności to jest coś więcej, coś ważniejszego, niż sobór, a także, że tę synodalność próbuje się zastosować w Kościele, aby spróbować ocalić świat.

Przewodniczący KEP: myślimy o ocaleniu Kościoła

"W normalnym porządku rzeczy myślimy o ocaleniu Kościoła, o jakiejś nowej drodze Kościoła, o wprowadzeniu nowego ducha w Kościół. Tymczasem to, czego oczekuje Ojciec Święty, jest zmianą całej wspólnoty, aby mogła ona uczyć synodalności świat. Czyli uczyć innego rodzaju rozmowy, aniżeli ta, którą świat toczył do tej pory; wojny, które rodzą się nieustannie, są przykładem tego, że synodalności kompletnie brakuje całemu światu" – wyjaśnił przewodniczący KEP.

Wskazał przy tym, że według vademecum synodalnego, nie chodzi o stworzenie syntezy teologicznej, lecz o emocje, o obrazy, marzenia, impresje… Stąd też wyniki syntezy są bardziej socjologiczne, niż teologiczne. "To budzi podejrzenia, bo bierze się do oceny Kościoła w sposób, który zrywa w punkcie wyjścia z teologią. Ale sama praktyka pokazuje, że praktycznie potrzeba tego nowego rodzaju spojrzenia, które wychodzi od marzeń, aby zdać sobie sprawę, jakie są oczekiwania w stosunku do Kościoła, a potem także, co za tym idzie, w stosunku do świata" – doprecyzował.

"Synod nie wzbudził masowego zainteresowania"

Abp Gądecki przyznał, że "synod nie wzbudził masowego zainteresowania". "Było to raczej wydarzenie mniejszościowe i wydarzenie, które poruszyło przede wszystkim elity" – ocenił. Jego zdaniem "pocieszające jest, że na pierwszym miejscu prowadził do podniesienia tematu parafii i wspólnoty".

"Jest tam obecna też krytyka Kościoła, tylko jest to innego rodzaju krytyka, niż ta w gazetach. To znaczy, że to jest krytyka niewychodząca z nienawiści do Kościoła, tylko krytyka z miłości do Kościoła" – stwierdził i uściślił, że uczestnicy zespołów synodalnych podkreślali krytykę, ale jednocześnie zaznaczali, że ma ona służyć "odnowie Kościoła".

"W tym sensie to wydarzenie wydaje mi się bardzo znaczące i zaskakujące dla samej dotychczasowej praktyki Kościoła w tym sensie, że nie było jeszcze takiego synodu, który by obejmował cały świat" – ocenił.

W krajowych konsultacjach synodalnych na różnych poziomach uczestniczyli głównie wierni zaangażowani w życie parafii, członkowie wspólnot, jak również osoby praktykujące, a wcześniej nieangażujące się bezpośrednio w swoich parafiach. Spotkania synodalne zorganizowało – zależnie od diecezji – od 30 do 65 proc. parafii. W konsultacjach wzięło udział ponad 100 tys. osób w kraju.

Pytany – wobec tej liczby – o pewną elitarność procesu synodalnego abp Gądecki potwierdził, że zarówno w skali krajowej, jak i w archidiecezji poznańskiej "praktycznie liczba zainteresowanych była procentowo bardzo podobna".

"To znaczy, że jest jakaś część ludzi przeżywająca aktywnie życie Kościoła. Inni przez to, że nie włączając się, nie mówią automatycznie, że ich Kościół nie interesuje tylko oni aprobują w części nauczanie Kościoła, starają się żyć życiem Kościoła, no i to jest też ich opcja, ich droga. Będzie potem też i część, która rezygnuje, albo w ogóle nie mieści się w życiu Kościoła – i to są przyczyny, dlaczego to jest wydarzenie elitarne" – zdiagnozował metropolita poznański.

"Główne zaskoczenie, jakie miałem spotykając się z odpowiedzialnymi za wszystkie grupy w parafiach, to było, że w pewnym momencie zaczął się nowy język, to znaczy taki język, z którym nie miałem do czynienia do tej pory. Inna jakby jakość języka i mówienia o Kościele - z większym wyczuciem" – ocenił abp Gądecki.

"Zazwyczaj mamy wiele zebrań, spotkań, konferencji – i doświadczenia rozmawiania z ludźmi mamy dużo i różne. Natomiast tutaj pojawiła się – po 32 latach biskupstwa – dla mnie rzeczywiście inna kategoria mówienia w Kościele i o Kościele. To było najbardziej zaskakujące: na jednym z tych spotkań pomyślałem sobie, że byłoby bardzo pięknie, gdyby można było to przenieść na całą diecezję, na cały Kościół" – podkreślił przewodniczący KEP.

Abp Galbas: było to rzeczywiście prawdziwe słuchanie

Również koordynator etapu krajowego Synodu o synodalności, arcybiskup koadiutor archidiecezji katowickiej abp Adrian Galbas mówił na konferencji o doświadczeniu radości bycia – zgodnie z określeniem papieża Franciszka – w Kościele w drodze.

"Rok temu jesienią, kiedy Ojciec Święty zaproponował nam ten synod, nikt z nas nie wiedział, jak to będzie wyglądało, a także do czego nas doprowadzi wędrówka, w której była potrzebna bardzo duża otwartość na siebie nawzajem, uprzednio natomiast na działanie Ducha Świętego. To chciałbym podkreślić, że te miesiące były procesem nie tylko socjologicznym, technicznym, ale były procesem naprawdę głębokiego rozeznania dla tych, którzy się w tę drogę zaangażowali" – zapewnił.

"Było to widać w tym, że te spotkania zaczynały się i kończyły modlitwą, ale także, że nie był to rodzaj słownego przepychania się, kto ma rację i kto głośniej wykrzyczy swoje idee, tylko było to rzeczywiście prawdziwe słuchanie" – podkreślił abp Galbas, dziękując wszystkim uczestnikom synodu - niezależnie od ich liczby - oraz osobom zaangażowanym w przygotowaniu jego syntezy.

Ks. Tykfer: można było się spodziewać krytyki

Koordynator synodu o synodalności w archidiecezji poznańskiej ks. Mirosław Tykfer mówił o atmosferze procesu synodalnego, rozpoczynającej się od samego zaproszenia do synodu. Jak ocenił, można było się spodziewać krytyki. Podkreślił jednak, że doświadczenie lokalnej wspólnoty pokazało, że różne uczucia, poglądy osób zaproszonych do synodu powodowały, że w sercach budziło się pragnienie dobrego życia i budowania wspólnoty.

"Nie mieliśmy rozmawiać o wszystkim (…), ten synod jest o synodalności, czyli o tym, że idziemy razem" – mówił ks. Tykfer, wskazując na wiążącą się z tym kwestię upodmiotowienia uczestników. "Gdy ludzie byli już zmęczeni wyrażaniem tego, co boli, rodziła się chęć znalezienia odpowiedzi, co ja z tym zrobię, dlaczego tu przyszedłem? Nie przyszedłem, by zrobić audyt firmy o nazwie Kościół, ale dlatego, że potrzebuję tej wspólnoty i chcę, abyśmy jakoś na nowo wyruszyli w przyszłość z nadzieją. Perspektywa tej nadziei powodowała, że twarde stanowiska miękły" – wyjaśnił.

"Dla mnie kluczowym słowem jest tu: łagodność. Trzeba nazywać negatywne uczucia, na tym polega rzetelność przedstawiania tego, co ludzie czują, co chcą powiedzieć. Ale druga perspektywa jest bardzo ważna, perspektywa nadziei, która powoduje, że tamto pierwsze już nie jest najważniejsze. Tamto pierwsze jest, żeby zlokalizować, nazwać przeszkody do tego, żebyśmy mogli pójść gdzieś dalej; ta krytyka to jest zauważenie przeszkód, które chcemy wspólnie pokonać" – wskazał ks. Tykfer.

"Dlatego tak ważne jest, aby szukać takiego języka, który jest faktycznie inkluzywny, to znaczy, żebyśmy szukali dobra we wszystkich. I w tym sensie zastosowanie wyników synodu nie może oznaczać stworzenia dokumentu (…), bo to by oznaczało, że synodalność była tylko potrzebna do słuchania wiernych, a teraz resztę to już my robimy" – przestrzegł koordynator procesu synodalnego w archidiecezji poznańskiej.

"Synodalność ma trwać (...) i jeśli ma z tego wynikać stworzenie dobrej rekomendacji, to musimy to nadal wypracowywać razem, żeby był taki efekt, w którym wypracowany konsensus powoduje, że pasterz nie musi za dużo dodawać" – wyjaśniał ks. Tykfer.

"To jest dalsza droga: abyśmy nauczyli się wypracowywać praktyczne rekomendacje"

"Więc to jest dalsza droga: abyśmy nauczyli się wypracowywać praktyczne rekomendacje, w taki właśnie synodalny sposób z pasterzami. Nadal charyzmat prawdy, jaką posiadają pasterze w kolegialności jest bardzo ważny, on chroni przed tym, żeby w Kościele nie było, jak chcemy my, ale jak chce Bóg, nawet jeśli Bóg czasami mówi przez to, co chcemy my" – zastrzegł ks. Tykfer.

XVI Zgromadzenie Ogólne Synodu Biskupów nt. "Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo, misja" trwa od października 2021 r. Pierwszy raz w historii pierwszym etapem synodu były konsultacje na poziomie diecezji. Po ich zakończeniu rozpocznie się faza kontynentalna, a w październiku 2023 r. - powszechna.(PAP)

 

Autorzy: Iwona Żurek, Mateusz Babak

mj/