2023-06-23 11:14 aktualizacja: 2023-06-23, 15:41
"Dobry ojciec to taki, który zapewnia rodzinie spokój i bezpieczeństwo, żoną opiekuje się do końca życia" - uważa rozmówca PAP, fot. PAP
Wobec ojców, którzy porzucają swoje rodziny, czuję wstręt i pogardę. Dobry ojciec to taki, który zapewnia rodzinie spokój i bezpieczeństwo, żoną opiekuje się do końca życia – powiedział w rozmowie z PAP prof. Aleksander Nalaskowski, pedagog.
Dzisiaj już powszechnie wiadomo, że dobry ojciec to niezastąpiona osoba w życiu dziecka. Nie tylko więź matka – dziecko jest ważna, takie samo znaczenie odgrywa zbudowana przez ojca jego więź z dzieckiem.
Zdaniem profesora dobry ojciec to przede wszystkim mężczyzna ze wszystkimi atrybutami tej męskości. A dobra rodzina to ta, która zawarła związek małżeński i pozostaje ze sobą do końca życia.
"W tej kwestii jestem bardzo zachowawczy. Ważny jest sakrament a przysięga małżeńska związuje ludzi na zawsze. Kiedy ja i moi rówieśnicy żeniliśmy się 40 lat temu, to traktowaliśmy sakrament małżeństwa jako krok na całe życie. Nie ma kroku wstecz. Dzisiaj jakiś odsetek małżeństw jest zawieranych w sposób niedojrzały, ze świadomością, że można się rozwieść" - powiedział.
Po rozwodzie ciężar wychowania dzieci najczęściej spada na matki. Jak podkreślił - osobiście podziwia heroizm samotnych matek, ponieważ one bardzo starają się, żeby wychować dzieci na dobrych ludzi.
Wobec mężczyzn, którzy odchodzą od dzieci i kobiety, której ślubowali profesor Nalaskowski czuje wstręt i pogardę. "Mężczyzna jest winny matce jego dzieci opiekę do końca życia. Jestem w tej kwestii bardzo nienowoczesny, ale nic nie usprawiedliwia innego ich zachowania wobec najbliższych" - oświadczył.
Pedagog do dzisiaj wspomina słowa swojej śp. mamy na temat tego, jaki powinien być dobry mężczyzna - ojciec.
"Kiedy byłem sportowcem i chlubiłem się wyrzeźbionym ciałem, a było to pół wieku temu, moja mama mówiła, że dla niej prawdziwy mężczyzna to nie taki ładnie zbudowany tylko taki, który potrafi załatwić węgiel i zrobić szafę, który potrafi zapewnić rodzinie bezpieczeństwo” - przekazał.
Zdaniem pedagoga dobry ojciec to taki, który działa w kilku kierunkach. Pierwszy to jest bezwzględny szacunek dla żony - kobiety, która urodziła mu dzieci, której przysięgał wierność i miłość do śmierci. Po drugie, musi być wyrozumiałym i szczerym ojcem-wychowawcą. „Wychowanie nie znosi fałszu. Nie da się dziecka nauczyć prawdomówności, kiedy samemu się kłamie, nie da się nauczyć uczciwości, jeżeli samemu jest się złodziejem" - powiedział.
W stosunku do syna ojciec powinien być wzorem męża i mężczyzny; dla córki - wzorem męża i ojca. Według profesora, chłopca i dziewczynkę wychowuje się inaczej. Syna należy uczyć wchodzenia w te wartości, które jako mężczyzna sam prezentuje w rodzinie. Na tym - jak podkreślił profesor - polega pozytywna reprodukcja. Natomiast w stosunku do córki musi być po trosze wychowawcą i aniołem stróżem. "Trzeba umieć gonić głupich absztyfikantów córki" - powiedział.
Rodzice nie mogą popadać we wzajemnie konflikty, nie może być tak, że ojciec mówi jedno, a matka drugie. Dlatego najlepsze, co może zrobić ojciec dla swoich dzieci, to pokazać im jak bardzo kocha i szanuje ich matkę. Tu – jak zauważył - nie potrzeba słów, bo dzieci uczą się przez obserwację. U męża - ojca miłość do żony i dzieci nie ma prawa wygasnąć, a żeby tak było - musi być podtrzymywana. Temu służą wspólne wyjazdy rodzinne, długie rozmowy czy nawet wspólne modlitwy. "Ojciec przypomina człowieka, który ramionami przytula do siebie kawałek świata, tym kawałkiem jest jego rodzina" - podkreślił.
Odpowiedzialny ojciec szanuje własne dzieci, ponieważ szacunek jest podstawą wychowania. Pedagog uważa, że - wbrew pozorom - nie jest to rzecz powszednia w polskich domach.
"Często dzieci traktuje się jak niedojrzały owoc, z którym będzie można porozmawiać dopiero wtedy, kiedy dojrzeje. Nic bardziej mylnego. Szacunek należy się dziecku od początku jego urodzenia, bo jest owocem tego, co nazywamy miłością małżeńską" - wskazał.
Ojciec w domu odgrywa bardzo ważną rolę. "W połowie lat 80. robiłem badania naukowe, których wyniki nadal są aktualne. Okazało się, że matka odgrywa ważną rolę w życiu dziecka między pierwszym a piątym rokiem życia. To ona przewija, kąpie i karmi. Na tym etapie obecność ojca jest potrzebna matce, dziecku nie do końca, bo ono nie ma jeszcze świadomości. Później jest potrzebny kontakt dziecka z obojgiem rodziców. W okresie dorastania dzieci bardzo ważne jest zdanie ojca" – wyjaśnił prof. Nalaskowski.
W obecnych czasach - zdaniem profesora - ojciec niekoniecznie musi być głową rodziny. W tej chwili, kiedy kobiety pracują, a nierzadko zarabiają więcej, niż mężowie, bo tak się poszczęściło, bo mają taki zawód, kwestia głowy rodziny, która była kreowana przez dochody i utrzymanie, już się nieco rozmyła. "Właśnie dlatego kobieta i mężczyzna powinni pospołu stanowić jedną zbiorową głowę" - wskazał.
Matka i ojciec zasługują na niezwykły szacunek. Naukowiec jest przeciwnikiem zawierania przyjaźni między dziećmi a rodzicami. Takie zachowanie powoduje rozmywanie macierzyństwa. "Matka to nie kumpela, a ojciec to nie kolega" - podkreślił.
Profesor obalił jeszcze jeden mit, zgodnie z którym mężczyzna nie powinien pokazywać słabości.
"Ojciec ma prawo do pokazywania swojej słabości, bo na tym polega człowieczeństwo. Łzy to nie jest wstyd i nie zawsze muszą oznaczać słabość. Bezradności, która może dopaść każdego człowieka, nie należy pudrować. Ojciec powinien uczyć dzieci, jak radzić sobie z emocjami i jak wziąć za nie odpowiedzialność" - powiedział. Dodał, że należy się wstydzić zaniedbań, kłamstwa i tchórzostwa. (PAP)
Autorka: Ewa Bąkowska
jos/
