2021-10-04 16:32 aktualizacja: 2021-10-04, 16:53
Fot. PAP/Michał Zieliński
Biebrzański Park Narodowy jest największym polskim parkiem narodowym, zajmuje powierzchnię ok. 59 tys. ha. Został utworzony 9 września 1993 roku.
Biebrzański Park Narodowy jest ostoją dla roślin objętych ścisłą ochroną gatunkową w Polsce oraz roślin objętych ochroną częściową. W Biebrzańskim Parku Narodowym występuje 80 gatunków roślin zagrożonych i ginących w skali kraju, spośród nich 34 gatunki zamieszczone są w "Polskiej czerwonej księdze roślin". Do najrzadszych gatunków należą: zanokcica zielona, skrzyp pstry, widłak wroniec, rosiczka długolistna, wąkrotka zwyczajna, tłustosz zwyczajny, płesznik zwyczajny, zaraza niebieska, niebielistka trwała, szachownica kostkowata, kosaciec bezlistny oraz 20 gatunków storczykowatych z najokazalszym krajowym gatunkiem obuwikiem pospolitym.
W dolinie Biebrzy zachowała się specyficzna fauna w dużym stopniu związana z naturalnymi ekosystemami bagiennymi i wodnymi. Wśród ssaków na uwagę zasługują: wilk, wydra, łoś i bóbr. Znajduje się tu największa w kraju ostoja łosia.
W dolinie Biebrzy obserwowano 292 gatunki ptaków, w tym 195 lęgowych. Teren ten jest najważniejszą w Europie Środkowej i Zachodniej ostoją: dubelta, kropiatki, orlika grubodziobego, rybitwy białoskrzydłej i derkacza. Jest też ważnym "przystankiem" dla migrujących siewkowców, kaczek, gęsi i żurawi.
Na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego występuje 36 gatunków ryb, 12 – płazów, 7 – gadów. Bezkręgowce są reprezentowane przez ponad 700 gatunków motyli, w tym 100 gatunków motyli dziennych. Wykazano obecność 448 gatunków pająków, wśród nich 10 gatunków pająków znanych jest tylko stąd.
W Parku funkcjonuje Ośrodek Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego i Rehabilitacji Zwierząt.