Zmarł Juliusz Kulesza, powstaniec warszawski
Nie żyje Juliusz Kulesza pseudonim "Julek", żołnierz AK i Powstania Warszawskiego, był ostatnim żyjącym obrońcą reduty Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Miał 96 lat.
"Z ogromnym żalem informujemy, że na wieczną wartę odszedł Juliusz Kulesza ps ps. "Julek". Serdeczny przyjaciel Muzeum Powstania Warszawskiego. Grafik. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, Związku Powstańców Warszawskich i Polskiego Towarzystwa Historycznego" – napisało Muzeum Powstania Warszawskiego w czwartek na Facebooku.
Juliusz Kulesza urodził się 19 maja 1928 r. w Warszawie. Podczas okupacji był uczeniem tajnych kompletów gimnazjalnych i wieczorowej szkoły poligraficznej. W latach 1942–1944 pracował jako praktykant-rysownik w PWPW (ówczesna Staatsdruckerei).
W Armii Krajowej, do której należał, miał przydział do zgrupowania "Róg" – oddziału PWB/17/S ("Podziemna Wytwórnia Banknotów"), dowodzonego przez mjr. Mieczysław Chyżyński ps. "Pełka".
W czasie Powstania Warszawskiego, 2 sierpnia 1944 r. uczestniczył w opanowaniu kompleksu PWPW. Do 28 sierpnia wchodził w skład jego obrońców po czym wycofał się na Nowe Miasto. Po upadku Starego Miasta wyszedł w grupie ludności cywilnej do obozu w Pruszkowie (Dulag 121), skąd udało mu się uciec.
W 1954 r. Kulesza uzyskał dyplom Akademii Sztuk Pięknych na wydziale grafiki. Był członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków, uczestnik krajowych i zagranicznych wystaw, w tym kilku indywidualnych. W latach 1956-1958 był członkiem grupy artystycznej "Korekta". Przez ponad 30 lat projektował grafiki użytkowe dla wydawnictw.
W latach 80. zajął się historią Powstania Warszawskiego. Jest autorem książek, m.in.: "Z Tasiemką na czołgi" (1979), "Reduta PWPW" (1989), "Sierpień przez całe życie" (1994), "Batalion +Dzik+ w Powstaniu Warszawskim" (1994), "Przeciw konfidentom i czołgom", wspólnie z Robertem Bieleckim, "Starówka. Warszawskie Termopile 1944" (1999), "W murach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych" (2003), "Garłuch. 7 pułk piechoty AK" (2004), "Bohaterowie dwóch miast" (2006), "Powstańcza Starówka. Ludzie i ulice" (2007).
Był odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych (1944), Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Krzyż Partyzancki, Medal Wojska, Medal za Warszawę, Medal za popularyzację Powstania Warszawskiego, Odznaka za zasługi dla Warszawy. Otrzymała też odznaki honorowe kombatanckich środowisk: zgrupowania "Leśnik", zgrupowania "Róg", batalionów "Dzik" i "Pięść". W 2023 r. otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Warszawy.
Juliusz Kulesza był zapalonym miłośnikiem futbolu. Jeszcze przed wojną zaczął kibicować warszawskiej Polonii. W czasie okupacji brał udział w nielegalnych rozgrywkach, był zawodnikiem drużyny juniorów AKS Żoliborz. W latach 1946–1947 był piłkarzem łódzkiego KS "Spójnia". Był także autorem książek poświęconych podziemnym rozgrywkom piłkarskim w Warszawie w okresie okupacji – "Podziemny futbol 1939-1944" (2012), "Zakazane gole. Futbol w okupowanej Warszawie" (2014). (PAP)
szt/ dki/ ep/
